Sąd Ostateczny Michała Anioła

„Sąd Ostateczny” został namalowany przez Michała Anioła około 30 lat po ukończeniu sklepienia, na ścianie za ołtarzem Kaplicy Sykstyńskiej.
Dzieło to zamówił papieża Klemens VII, który jednak zmarł zanim zdążył ujrzeć je w pełnym kształcie.

Co przedstawia „Sąd Ostateczny”?

W „Sądzie Ostatecznym” Michał Anioł ukazuje chwilę, gdy wraz z nadejściem Apokalipsy aniołowie rozbrzmiewają dźwiękiem trąb. Chrystus wskrzesza umarłych, zabierając sprawiedliwych do raju, a aniołom nakazuje strącić potępionych w otchłań piekieł.

W centrum kompozycji znajduje się Chrystus z Maryją, a wokół nich zgromadziły się postacie Starego Testamentu: prorocy, apostołowie, bohaterki biblijne, Sybille i patriarchowie. Pojawiają się również święci, dziewice i męczennicy.

Niższy pas kompozycji podzielony jest na pięć części, z aniołami grającymi na trąbach w samym centrum.
W dolnym lewym rogu ukazana jest scena zmartwychwstania umarłych, ponad którą wznoszą się błogosławieni.
Po prawej stronie natomiast potępieni, spychani z góry, trafiają do piekła, przedstawionego w dolnej partii fresku.

Michał Anioł otrzymał początkowo zlecenie namalowania jedynie dwunastu postaci apostołów. Gdy jednak ukończył „Sąd Ostateczny”, na fresku znalazło się już ponad trzysta postaci.
Michał Anioł został oskarżony przez kardynała Carafę o niemoralność i niedopuszczalną obsceniczność, ponieważ namalował nagie postacie z wyeksponowanymi genitaliami.
Wkrótce zorganizowano więc kampanię cenzury, znaną jako „kampania listka figowego”), a zadanie zakrycia nagości powierzono Daniele da Volterra. Dziś na szczęście można podziwiać fresk w oryginalnej wersji namalowanej przez Michała Anioła, gdyż podczas późniejszych prac konserwatorskich zdjęto z niego cenzurę.